🪵Ûd’a evinizde yer açın.

Ravza-i Mutahhara‘da Peygamber Efendimizin Hücre-i Saadetlerinde günümüzde de hala durmakta olan bir sandık vardır. İlk defa kimin zamanında konulduğu bilinmeyen bu sandığın içerisinde bol miktarda buhur bulunur. Her sene zilkade ayinin 19. gecesi Şeyh-ül Haremin dairesinde Medineli hanımlara bir ziyafet tertip edilir ve akabinde de hanımların hazırladıkları ûd, amber, sedir, gül yağı ve misk karışımlı maddeler yorulup hamur haline getirilirdi. Hücreyi Saadet Ağları, hazırlanan buhurları icra edilen özel bir merasimle sandığın içerisine yerleştirirlerdi. Geçen bir sene boyunca sandıkta kalan ve Peygamber Efendimizin mübarek Hücre-i Saadetlerine komşuluk yapan eski buhurlar, hatırı sayılır kimselere teberrüken hediye edilirdi.
Günümüzde bu adet kaldırılmasına rağmen sandık hala Hücre-i Saadet’te durmakta ve yeşil örtünün altında yer almaktadır. Ûd, o kadar önemlidir ki, ûd ağacından yapılan tesbihler bile tarihin her devrinde itibarlı sayılmıştır. Eskiden hac veya umre kastıyla Haremeyn-i Şerifeyn’e gidenler, mutlaka dönerken ûd ağacından mamul tesbihleri hediye olarak getirirlerdi. Arşiv kayıtlarında yer alan bilgiye göre, Hicaz’dan dönen Surre-i Hümayun’la ûd yağı ve tütsü için ûd ağacı gönderilirmiş payitaht İstanbul’a. Feraşet çantaları ile asırlarca memleketimize taşınan ûd ile alakamızın nedense birden kesmişiz tarihin seyrinde. Günümüzde hacılar, ne o tesbihi alırlar Hicazdan ne de ûd esansını. Ûd kokusunu süren şöyle dursun, ûd yağından haberdar olan bile kalmamıştır neredeyse. Yaşları kemale erenler çok iyi bilirler, eski devirlerde özellikle pazar ve perşembe akşamlarında evlerde mutlaka tütsü yakılırdı. Buhurdanlıklarda bazen kafur olurdu bazen de ûd. Ama mutlaka ev tütsülenirdi. Unuttuk mu ihmal mi ettik bilinmez ama ne yapıp ne edip ûd’a hak ettiği değeri yeniden vermeliyiz.

Peygamber Efendimiz, mescitlerin ve evlerin güzel kokması için ûd tütsüsünün yakılmasını tavsiye etmiştir. Aslı, Arapça “bahur” olan “buhur”, koku ve kokulu duman manasına gelen tütsü demektir. Hazreti Adem aleyhisselam ile birlikte dünyaya gönderilen ûd, Hazreti Adem tarafından indirildiği yer olan Hindistan bölgesine dikilir. Belki de günümüzde bu kıymetli ağacın o bölgede yaygın olmasının hikmeti budur. Ûd, Süleyman aleyhisselam tarafından Beyti Makdis buhurdanlığında da yaktırılmıştır.”

Kaynak: Gönüllere Sefâ Medine-i Münevvere, Fatih Karaboğa