🪵Kokuların şahı Ûd’un hikayesi

“Allahu Teala, Adem aleyhisselâm’ı yaratmış ve Hazreti Havva validemizle birlikte cennete yerleştirmiştir. Cennetin her nimeti kendilerine meşru sayılmışken, bir meyveden uzak durmaları istenmiştir. Takdiri ilahi olarak Hazreti Adem aleyhisselam yasak meyveden yediğinde, onların kapalı olan avret mahalleri açılıverir. Cennette bulunan her ne varsa onlardan uzak durur ve gelecek ilahi azaptan çekinirler. Cennet ağaçlarından olan ûd Adem aleyhisselâma o anda sahip çıkar ve örtünmeleri için onlara kendi yaprağından verir.
Hazreti Allah, ûd ağacına, cennetteki bunca varlık onlardan uzak dururken, kendisinin neden onlara yardım ettiğini sorar.
Ûd ağacının verdiği cevap çok dikkat çekicidir:

“Yarabbi! Ahir zamanda gelecek olan yüce peygamberin Hazreti Muhammed Mustafa’nın -Sallallahu aleyhi ve sellem- nuru, Hazreti Adem’in alnında parlarken ben onu bu mahcup halde nasıl bırakırdım!”

Bu ifade karşısında şu ilahi ferman yankılanır:
“Ey ûd! Sen ki Habibim Muhammed’in -Sallallahu aleyhi ve sellem- nuruna tazim gösterdin. Onun hürmet ve hatırına seni bütün ağaçlardan daha üstün kıldım. Sana pek hoş bir koku ihsan eyledim. Ancak müsadesiz böyle bir iş yaptığın için bu koku senden ancak ateşle ortaya çıksın. İnsanlar seni yakmadıkça senden bu güzel kokuyu alamasınlar!” İşte böyledir ûd ağacının enteresan hikayesi. Geçmişten günümüze ûd, tütsü olarak yakıldığı gibi yağı çıkartılıp esans olarak da kullanılır.”

Kaynak: Gönüllere Sefâ Medine-i Münevvere, Fatih Karaboğa