“İmam eş-Şâfi hazretlerinin de dediği gibi Kur’ân dışında kusursuz kitap yoktur.”

“Kişinin fikri neyse zikri de odur. Derunumuzu neye alıştırmışsak azalarımızdan da o sadır olacaktır. Tabiat boşluk kabul etmediği gibi kalp de boşluk kabul etmez. Eğer oraya “nazargâh-ı ilahî” olma vasfıyla bağdaşmayan şeylerin sızmasına müsaade etmişsek, bunun bütün bedenimize ve o arada elbette dilimize de sirayet etmesi kaçınılmaz olacaktır.

Bu sebeple Efendimiz (sallahû aleyhi ve sellem) “Dikkat edin/uyanık olun” ikaz cümlesiyle başlayan bir hadisinde vücudun salah ve fesadının kalbin salah ve fesadıyla doğrudan irtibatlı olduğunu beyan buyurmuştur.

Elbette salah durumunu muhafaza eden bir kalbin dile telkin edeceği şey de ma’ruftan başkası değildir. Böyle bir dilin elfaz-ı küfür ile, ma’siyet ile ne işi olur?!”