Efendi Hazretlerinin dersinden:
İmam Suyuti Fazilet’us-Sabr babında sabredenlerle ilgili olan müjdeli haberi Efendimizden (sallallahu aleyhi ve sellem) bir hadisle teyit ediyor:
Kıyamet günü olunca Allah-u Teala tarafından bir münadi (çağırıcı) çağrıda bulunur: İçinizde Allah’ın borçlu olduğu kimse var mı ayağa kalsın. Mahlukat der ki: Allah Allah, kimin Allah’tan alacağı olur ki? Sonra melekler şöyle der: Allah kime kalbini hüzünlendiren bir bela verdiyse o da buna sevabını Allahtan umarak sabrettiyse gelsin ecrini Allahtan alsın. Belaya düçar olmuş insanlardan çoğu kalkar. Melek der ki dava delilsiz kabul edilmez. Sahifelerinizi açın bakalım der. Kimin sayfasında bela karşısında bir kızgınlık görülürse ya da çirkin bir söz görülürse ona sen otur otur derler. Sen Allah’ın sana vereceğini kızarak yok etmişsin. Sen sabredenlerden değilsin derler. Erkeklerden ve kadınlardan hakiki sabredenleri melekler arşın altına götürürler. Derler ki Allah’ım işte bunlar senin sabırlı kullarındır. Allah azze ve celle şöyle der: Onları Belva (bela) ağacına götürün. Bu ağacın kökleri altından, yaprakları güzel giysi gibi harika süslerdendir. Gölgesi ise bir binicinin altında 100 yıl yol alacağı kadardır. Sabredenler bu ağacın altında otururlar. Allah azze ve celle onlara tecelli eder. Onların her birine selam verir. Hakkınızı helal edin der. Ey sabreden kullarım ben sadece günahlarınız silinsin diye size bela verdim. Bu sayede sizi kendi amellerinizle ulaşamayacağınız yüksek derecelere eriştirmek istedim. Sizler de benim için sabrettiniz ve benden utandınız. Ben de size ne tartı kurarım ne de sizin defterlerinizi açarım. Sonra Allah azze ve celle fakirlere hakkınızı helal edin der. Ey kullarım benim sizi fakirliğe ibtila etmemin sebebi dünyadan kim neyi alırsa ben onlara hesabını soracağım. Bu malı nereden kazandın, onu nereye çıkarttın? diye soracağım. Ben size fakirliği seçtim ki hesabınız düşsün. Sonra Allah-u Teala gözü kör olanlardan ve diğer hastalıklara düçar olanlardan helallik ister. Onlar da alacakları ecirlerden dolayı çok mutlu olurlar. Sonra onlar için kralların sancakları gibi sancaklar emredilir. Melekler bunları alır ve sabredenler, sancakları tutan meleklerin önderliğinde cennete giderler. Bunu gören insanlar bunlar şehitler midir yoksa peygamberler midir? diye sorarlar. Bunlar dünyanın sıkıntılarına sabredenlerdir denilir. Onlar sabırlarıyla bu güzelliklere ulaştılar. Cennetin kapısına geldikleri zaman Rıdvan (aleyhisselam) onlara der ki: Bu kavim kimdir? Bunların herhangi bir mizanı yok. Melekler bunlar sabredenlerdir derler. Onların herhangi bir hesabı da yoktur derler. Cennet onlar için açılır. Emniyet içinde sarayların içerisinde otururlar. Girerken Melekler onları karşılar. Çocuklar da onları tehlillerle, tekbirlerle karşılarlar. 500 yıl sarayların balkonlarında oturup mahlukun hesabını izlerler. Sabredenlere “Tuba” ola.