22.06.2025
(ENGLISH BELOW)
Ali Talip hoca sabah dersi sonrası:

İnsanın şeyhine olan muhabbeti işini kolaylaştırandır. Bir talebenin ustadına olan muhabbeti onun ustadının huzurunda daha fazla oturmasına sevk eder, teşvik eder. Normalde de bir kimseyi sevdiğimiz zaman onun sözlerini işitmek isteriz, dinlemek isteriz. Beraberliğimizi artırmak isteriz. Onu kızdıracak şeylerden de uzak durmaya çalışırız, bu sevgi varsa olur.

13 yaşında idim. Bir derse girdiğimiz zaman bir sonraki dersin gelmesini çok istiyorduk. Bu şeyhimize olan sevgiden kaynaklanıyordu.
Ali hoca kendisinden örnek veriyor. 12-13 yaşında iken.. şeyhimin meclisinde bulunmak ilime yönlendiriyordu. Onunla vakit geçirmek istemek onun huzuruna oturtuyordu.

Sabah namazı vaktinde kalkıp mescide şeyhimin huzuruna gidiyordum. Ve dersimi alıyordum. Sabah namazından saat 3 gibi kalkıp saat 6 ya kadar mesela orada oturuyordum. Ondan sonra okula gitmek için izin istiyordum.

Bir gün yatsıdan sonra şeyhimle onun evinden çıktım. Evime gidecektim. Evime geldim. Baktım ki dış kapısı kapanmış. Giremedim içeri. Sonra şeyhimin evine gideyim dedim, baktım uyumuş. O gece bir kamyonun kasasında uyudum. Sonra Sabah namazı vakti gittim tekrar.
Eğer sevgi olmasaydı bunu ne yaptirabilirdi? Kimse zorla kalkıp da tutup da beni şeyhimin huzuruna koymuyordu.

Ay gece dışarıda kaldım, Sonraki gün okulum var, Sabah derse gidemem vs. demedim. Bahaneler üretmedim.. Bu da yine tamamen sevgi ve muhabbetten kaynaklı.

Ne yapıyordum? Bazı metinleri ezberlememizi istiyordu. Mesela 4 beyti ufak kağıda yazıyordum. Otobüsle evden okula giderken çıkarıp ezberlerimi yapıyordum. Diğer çocuklar sohbet muhabbet ederken. Buna sebep neydi? Şeyhe olan sevgi arttıkça işler hem kolaylaşır hem de daha tatlı olur.

Ikinci konu ise şeyhi sürekli tefekkür etmek, düşünmek, onunla olan bağı kuvvetlendirmek. Bedeninle orada olmayabilirsin. Olabilir. Ama bütün bu hayatın akışına devam ederken. Düşüncesi, varlığı, muhabbeti onun talebesi olmaklığı aklında olmalıdır. Ne getirir sana bu? Ona olan sevgini artırır. Nihayet aşık edecek ki, aşık olman da lazım.

Bu derslere oturduğumuzda bir niyet almamız lazım. Oturuyorum bu dersi öğrenmeliyim, talep edeniyim bu ilimlerin ve amel etmeye niyetliyim. Aynı zamanda da başkalarına da öğretmeliyim.. Bu şekilde niyetimizi almamız lazim.

Dünya da hiç bir yerde bu şekilde bir ders verme metodu yoktur. (Efendi Hazretlerinin öğrettikleri..) şimdi mesela talebeler kendileri karar alabilir. Mesela sabah dersi oluyor. Dersi aldıktan sonra kısa tekrar olması lazım..Sabah dersi aldık gün içinde öğlen arasında mola da ikindi de vs. Her gün bir kişi. Bütün talebelerden bir tanesi o gün alınan dersi okuyacak anlatacak, hocalık yapacak ve birlikte müzakere edecekler. Bir sonraki gün bir başkası. Bu şekilde bir alışveriş olacak. Eksik kalınan yeri diğeri tamamlayacak. Bir kaç gün devam edin sizi canlı tutar bu.

Niyet etmemiz lazım, bunları uygulayacağımıza dair ve dua etmemiz lazım şeyhimizi razı etmek için, mutlu etmek için.. bizi ondan uzaklaştıran hasletleri benden al. Sevdiği hasletlerle beni hasletlendir diye.

Zahiri ve batıni edepler de. Bunlara dikkat etmen de ona olan bağlılığını artırır, muhabbetini artırır. Mesela evimizde oturuyoruz aynı mekanda değiliz, ayağımızı şeyhimizin bulunduğu cihete uzatmamalıyız. Batıni edeplerden biridir bu. Zahiri ve batıni edepleri sürekli canlı tutmamız gerekir. Bunlara dikkat etmek şeyhe olan bağlılığı artırır muhabbeti artırır.

22.06.2025

Ali Talip Hoca after the morning lesson:

Love for one’s Shaykh makes everything easier. A student’s affection for their teacher encourages them to spend more time in their presence. Normally, when we love someone, we want to hear what they have to say, we enjoy listening to them, and we want to increase our time with them. We also avoid doing things that may upset them, this only happens when true love exists.

I was 13 years old. Every time we attended a lesson, we eagerly waited for the next one. This desire came from our love for our Shaykh.
Ali Hoca is speaking from personal experience—when he was around 12–13 years old, simply being in his Shaykh’s gathering inspired him to pursue knowledge. Wanting to spend time with his Shaykh naturally led him to sit in his presence.

At the time of the morning prayer (fajr), I would get up and go to the masjid to be with my Shaykh and take my lessons. I would wake up around 3 a.m. and sit there until around 6 a.m. After that, I would ask for permission to go to school.

One night, after the night prayer (isha), I left my Shaykh’s house and headed home. When I arrived, I realized the front door was locked, I couldn’t get in. So I decided to go back to my Shaykh’s house, but he had already gone to sleep. That night, I slept in the back of a truck. The next morning, I went back to him for the lesson. If there hadn’t been love, what else could have driven me to do that? No one was forcing me to get up or dragging me to sit in my Shaykh’s presence.

I didn’t say, “I spent the night outside, I have school tomorrow, I can’t go to class in the morning.” I didn’t make excuses. All of it stemmed purely from love and deep affection.

What did I do? He used to ask us to memorize certain texts. I would write down four couplets on a small piece of paper and memorize them on the bus ride to school, while other kids were chatting and joking. What motivated me? As love for the Shaykh grows, tasks become easier and even sweeter.

The second point is constantly reflecting on the Shaykh, thinking about him, and strengthening that bond. Your body may not always be in his presence but while life goes on, his memory, his love, and the honor of being his student should remain in your mind.
What does that bring? It increases your love for him. Eventually, you must fall in love and falling in love is necessary.

When we sit in these lessons, we must have an intention:
“I am sitting here to learn this knowledge, I seek it sincerely, and I intend to act upon it. I also intend to teach it to others.”
This is the mindset we must adopt.

There is no method of teaching like this anywhere else in the world. (Referring to the teaching methods of Mawlana.) Now, for example, students can take the initiative themselves. After the morning class, there should be a short review. That day, one student from the group will review and explain what was taught, essentially taking on the role of a teacher, and they will all discuss it together. The next day, another student does it. This kind of exchange helps everyone grow. If anything is missed, someone else will fill in the gap.
Keep this practice going for a few days, it will keep your learning alive.

We must make the intention to practice these things, and we must pray:
“O Allah, help me please my Shaykh, make him happy with me. Remove from me the qualities that distance me from him, and bless me with the qualities he loves.”

Paying attention to both external (zahir) and internal (Batin) etiquettes (adab) also strengthens the bond with the Shaykh and increases love. For example, even if we’re sitting in our own homes, not physically near our Shaykh, we should avoid stretching our legs in the direction where he might be. This is an example of spiritual adab.
We must always keep these outer and inner etiquettes alive. Taking care of them increases connection and love for the Shaykh.