Kaderin üstünde bir kader vardır!

🍀İsmi ölecekler listesindeydi, ama ölmedi..🍀

Kudüs ve Kahire’de kadılık yapmış olan İsmailzâde Efendi, Abdülehad Nuri Efendi Hazretleri’nin dergâhına yakın bir yerde oturuyordu. Şeyh Haz­retleri’ne gider gelirdi. Yine bir gün acele ile dergâha gelerek: “Efendim! Malumunuz bir oğlumuz kaldı. O da taun hastalığına yakalan­dı. Şimdi ölmek üzeredir. Dua ve himmetinizi istemeye geldim” dedi. Abdülehad Nuri Efendi, yapacak bir şey kalmadığını söyledi. İsmailzâde: “Sizden muradıma nail olmadıkça buradan ayrılmam mümkün değildir” diye ısrar etti. Tekrar dua ve himmette bulunması için çokça yalvardı. Bunun üzerine Abdülehad Nuri Efendi: “Bakalım Hakk Teala ne işaret buyurur?” deyip murakabeye vardı. Bir müddet o halde kaldı. Sonra bulunduğu yerden çıkıp: “İsmail Efendi! Oğlun taundan kurtuldu. Sıhhate kavuştu. Elbisesini giymiş bir halde odasında dolaşmaktadır” diye müjde verdi. İsmail Efendi: “Sultanım! Böyle bir hastanın şifaya kavuşmasına vesile olmak büyük bir iş, güç ve kuvvettir” deyince şöyle cevap verdi: “Evet, Öyledir. Fakat Allahü Teala’nın dediği şey elbette olur. Yüce Al­lah’ın bu hastalığı o çocuktan defetmesi için teveccüh edip yalvardığım zaman, taun askerinden ellerinde bir defler ile dört kimse göründü: “Siz, Kutb-u A’zam, Gavs-ü Âlem ve Yüce Allah’ın sevdiği bir kul ol­duğunuz halde, niçin Yüce Allah’ın kaza ve kaderine karşı geliyorsunuz? Bi­zim defterlerimizde ismi, resmi ve vefatı yazılı olan kimsenin yaşamasını niçin istiyorsunuz?” dediklerinde onlara: “Benim Yüce Allah’a teveccüh etmem, yalvarıp yakarmam da, onun rı­zası, kazası ve kaderi değil midir?” dedim. O dört şahıs susarak kaybolup gittiler..

İşte Allah dostlarının himmeti titretir kalpleri..

Rabbim dostlarından ayırmasın 🌹 Himmet ve sevgilerine layık eylesin.

Amin