Kalp tedavi edilmezse, dil Haktan ziyade batıl söylemeye başlar. Batıl ile arkadaşlık yapa yapa sonunda batıl olur kişi. Buna kendi inanmasa bile. Zikir kalpten uzaklaşınca tat aldığını sandığı şeyler ömrü heba etmeye başlar. Ama kişi yaşadım zanneder. Yaşamaya yeni başlayan için kalpte heyecan olur, etrafı aydınlık ışık dolu olur. Yaşamaya başlayan doğum tarihini doğduğu gün olarak kendi belirler. Çünkü yaşamaya başlamak o kapıda durmaktır. Beklemektir. Özlemek ve dahi sevmektir. Artık yemeği sadece görmez tadına bakmaya başlamıştır. Öyle ya Kalpler yalnızca Allah’ı anarak mutmain olurdu. Öyle de oluyordu. Yaşamayı zannetmeden yaşamaya kanmaya talip olalım..

Esrabelcika