Bağdat kadılarından biri maiyeti ile birlikte külhanların bulunduğu sokaktan geçiyordu. Bu esnada onları gören üstü başı yağ-pas içinde, hırpânî kılıklı, sanki cehennem zebanilerini andıran Yahudi bir külhan önlerine geçti. Kadıyı taşıyan katırın gemine yapışarak şöyle dedi:

“Ey kadı, sizin Peygamberinizin söylediği; “Dünya mü’minin zindanı, kâfirin cennetidir.” Sözün anlamı nedir? Görmüyor musun sen bir mü’min, bir Muhammedî olduğun halde dünya senin için cennettir. Benim için ise bir hapishane mesâbesindedir. Bense bir yahudiyim, bir kâfirim. Oysa Peygamberiniz bunun aksi olacağını haber veriyor!”

Dünyaca zengin olan kadı, bu soruya şu cevabı verdi: “Şu anda benim içinde bulunduğum geçici nimetler ve bu ihtişamlı hayat, bana cennette vaad edilen ebedî mükâfâtın yanında, bir hapis hayatı gibidir. Senin şu anda içinde bulunduğun durum ise cehennemde uğratılacağın azaba göre cennet mesâbesindedir.” (İsmail Hakkı Bursevî, Rûhu’l-Beyân, 5.Cilt,Erkam Yay.)